Не памылюся, калі назаву адным з самых светлых святаў - Дзень маці, калі мы віншуем сваіх самых дарагіх і любімых маці. Уявіце толькі, як гэта - вырасціць і выхаваць не аднаго і нават не дваіх, а траіх і больш дзяцей. Для мяне кожная шматдзетная маці - гэта заўсёды гераіня. Такіх сем'яў у нас з кожным годам становіцца ўсё больш. І даведацца чарговы рэцэпт сямейнага шчасця карэспандэнт раённай газеты адправілася ў аграгарадок Ioды да Ларысы Пяткевіч.
Яна сустрэла мяне на сваім працоўным месцы - у школе, дзе працуе прыбіральшчыкам службовых памяшканняў. З усмешкай Ларыса прадставіла сваіх дзетак: «А вось маё шчасце і радасць у жыцці - мае дзеткі Андрюшка, Карынка і Мацвей».
Ларыса распавяла мне, што ўсё самае галоўнае ў яе жыцці пачалося з нараджэння
першага дзіцяці. У калыскі нованароджанага яна марыла пра будучыню, вядома,
толькі аб шчаслівай. Каханне, дзеці - самае дарагое на свеце, а таму патрабуе
вялікіх клопатаў і прац, а галоўнае, душэўных сіл. І маладая мама ўжо тады
вырашыла не скупіцца на гэтыя пачуцці. Сёння ў яе вялікая сям'я: муж, трое дзяцей. Ларыса ўпэўненая, што яе сям'я моцная
таму, што ў ёй прытрымліваюцца прынцыпу: каханне - гэта дар іншаму, а не
патрабаванне любові да сябе. Яе муж Павел - добры бацька, працуе механізатарам у
ААТ «Буеўшчына», са сваімі слабымі і моцнымі бакамі. А яна дорыць яму ласку і
пяшчоту, умее быць цярплівай і разумелай. Жыватворныя матчыны прамяні
святла накіраваны, вядома, на дзяцей. Самаму малодшаму, Мацвею, чатыры гады. У
сям'і яго называюць «ласуном» і «ягазой». Дачка Карына сёлета
пераступіла парог першага класа, любіць маляваць і першая маміна памочніца.
Старэйшы Андрюша вучыцца ў чацвёртым класе, спасцігае асновы школьнай навукі.
Дом, у якім жывуць Пяткевічы, быў выдзелены ім кіраўніцтвам сельгаспрадпрыемства.
Як і ў любой сельскай сям'і яны трымаюць хатнюю гаспадарку. На пашы гуляюць
куры. У хляве маўкліва сядзяць цяля і парася. Вядома, утрымліваць такую
гаспадарка - гэта велізарная праца. І займаюцца гэтым усе члены сям'і. Кожны
чалавек, вялікі і маленькі, выконвае сваю працу, забяспечваючы тым самым побыт
сваёй сям'і.
- Я хачу, каб мае дзеці сталі добрымі людзьмі, - кажа шматдзетная мама, -
каб ніколі не забывалі бацькоў і нашага дома, каб любілі Радзіму і людзей.
На пытанне аб тым, якой павінна быць мама, Ларыса Сяргееўна адказвае:
«Цярплівая, уважлівая, спакойная - кахаючая мама. Свет пачынаецца з мамы.
Выхаванне патрабуе строгасці, клопату. Але строгасць павінна грунтавацца на
любові, а не на злосці, а клопаты потым ўзнагароджваюцца: дзеці адказваюць велізарнай
любоўю. Ніякай праца не дастаўляе столькі задавальненняў, як мацярынства».
Алена Ананіч.